Καζάρμα

To φρούριο της Καζάρμας χρησιμοποιήθηκε ήδη από την αρχαιότητα. Στα μεσαιωνικά χρόνια είναι γνωστό ως Ξεροκαστέλλι και αναφέρεται στους καταλόγους του 1377, του 1450, του 1467 και του 1469.

Βρίσκεται σε ύψωμα δυτικά του οικισμού χωριό Αρκαδικό.Η θέση του κάστρου είναι σημαντική γιατί αποτελούσε το κυριότερο πέρασμα από την αργολική πεδιάδα προς την περιοχή της Επιδαυρίας.

To φρούριο της Καζάρμας χρησιμοποιήθηκε ήδη από την αρχαιότητα. Στα μεσαιωνικά χρόνια είναι γνωστό ως Ξεροκαστέλλι και αναφέρεται στους καταλόγους του 1377, του 1450, του 1467 και του 1469.

Χρονολόγηση: Σταυροφορική/ υστεροβυζαντινή περίοδος (13ος-15ος αι.)

Τα μεσαιωνικά τείχη κτίστηκαν επάνω στα αρχαία τα οποία μάλιστα σώζονται σε μεγάλο βαθμό. To τείχος ενισχυόταν με τέσσερις κυκλικούς πύργους, από τους οποίους κατά την μεσαιωνική περίοδο διατηρήθηκαν οι τρεις ενώ ο τέταρτος μετασκευάστηκε σε τετράγωνο. Η πρόσβαση γινόταν από την νοτιοδυτική πλευρά και προστατευόταν από τον νοτιοδυτικό κυκλικό πύργο. Μια δεύτερη πύλη φαίνεται πως υπήρχε νότια και σε επαφή με τον βορειοανατολικό πύργο. Στο εσωτερικό του κάστρου διακρίνονται λείψανα κτηρίων.

Τα μεσαιωνικά τείχη είναι κατασκευασμένα με αργούς λίθους, βήσαλα και άφθονο συνδετικό υλικό.

Κατα τη διάρκεια του έργου “Ψηφιακή προσβασιμότητα και ανάδειξη των κάστρων Αργολίδας, Αρκαδίας και Κορινθίας” διενεργήθηκαν καθαρισμοί και μικρές αποχωματώσεις στο βορειονατολικό τμήμα του κάστρου με σκοπό την αποκάλυψη των τειχών στα συγκεκριμένα τμήματα.

Προστατεύεται από τον Ν. 3028/2002

Bon Α., La Morée Franque. Recherches historiques, topographiques et archéologiques sur la principauté d’ Achaie (1205-1430), τόμ. 1, Paris 1969, 485.

Κορδώσης Μ. Σ., Συμβολή στην ιστορία και τοπογραφία της περιοχής Κορίνθου στους μέσους χρόνους, Αθήνα 1981, 246-247.

McLeod W.E., “Castles of the Morea in 1467”, BZ 65 (1972), 356.

Πέππας Ι., Μεσαιωνικές σελίδες της Αργολίδας, Αρκαδίας, Κορινθίας, Αττικής, Αθήνα 1990, 273-275.

Σφηκόπουλος Θ. Ι., Τα μεσαιωνικά κάστρα του Μορηά, Αθήνα 1968, 106-107.