Σε δύο αντικριστούς βράχους νοτιοανατολικά του οικισμού εντοπίζονται οχυρωματικά έργα των όψιμων μεταβυζαντινών αιώνων. Πρόκειται για οχυρωματικά τείχη που έκλειναν σπηλιές στους προαναφερθέντες βράχους. Διέθεταν τυφεκιοθυρίδες και φυλάκια. Η χρονολόγησή τους πιθανόν μπορεί να αναχθεί με το παρακείμενο ασκητήριο των Ταξιαρχών που φέρει επιγραφή με το έτος 1697.
Το μνημείο σήμερα
Προστατεύονται από το Ν. 3028/2002.
Βιβλιογραφία
Σαραντάκης Π., Αρκαδία. ΟΙ ακροπόλεις, τα κάστρα και οι πύργοι της. Σιωπηλά ερείπια μιας δοξασμένης γης, Αθήνα 2006, 98.
