Φωκάς

Επί του όρους Φωκά, το οποίο χωρίζει τις πεδιάδες των Κλεωνών, της Νεμέας και της Βόχας. Δεσπόζει στον κάμπο της Βόχας αλλά και της Νεμέας. Είχε οπτική σύνδεση με ένα πυκνό δίκτυο φρουρίων και έτσι μπορούσε να ελέγχει μια ευρύτατη περιοχή που εκτεινόταν στο μεγαλύτερο τμήμα της Κορινθίας, αλλά και τον Κορινθιακό κόλπο.

To όρος Φωκάς πήρε την ονομασία του από την μεγάλη βυζαντινή οικογένεια των Φωκάδων.

Στα μεσαιωνικά χρόνια στην κορυφή του βουνού αναπτύχθηκε οικισμός.

Χρονολόγηση: σταυροφορική / υστεροβυζαντινή περίοδος (13ος – 15ος αι.), οθωμανική/ενετική περίοδος (15ος-19ος αι.).

Από το κάστρο σώζονται ερείπια μόνο του τείχους και του οικισμού. Στη νότια βραχώδη πλευρά, όπου η μονή της Ζωοδόχου Πηγής, διατηρείται ασκητήριο.

ΥΑ ΥΠΠΟ/ΑΡΧ/Β1/Φ31/54771/1096/8-2-1993 - ΦΕΚ 131/Β/5-3-1993: για τον οικισμό του Φουκά.

They are protected by Law 3028/2002.

Αθανασούλης, Δ. – Ε.Γ. Μανωλέσσου, «Η μεσαιωνική Κορινθία», The Corinthia and the Northeast Peloponnese. Topography and History from Prehistoric Times until the End of Antiquity. Proceedings of the International Conference organized by the Directorate of Prehistoric and Classical Antiquities, and the German Archaeological Institute, Athens, held at Loutraki, March 26 – 29, 2009, München 2013, 540.

Κορδώσης, Μ.Σ., Συμβολή στην ιστορία και τοπογραφία της περιοχής Κορίνθου στους μέσους χρόνους,  Αθήνα 1981, σ. 245, 276.

Πέππας Ι. Ε., Μεσαιωνικές σελίδες της Κορινθίας και Μορέως, Αθήνα (χ.χ.), 159-160.